Sucker Punch [2011]

A masterpiece.

Νόμιζα πως προερχόταν από κάποιο κόμικ/νοβελ αυτών που έφτιαξαν τους 300 (Frank Miller; μα τι σκεφτόμουν; ) και τους Watchmen (δεν ξέρω ποιος). Αλλά τελικά το κοινό που είχε η ταινία με αυτές τις σειρές ήταν η σκηνοθεσία των movie εκδόσεών τους. Και το κατάλαβα όταν είδα το slo-mo α λα 300 στις σκηνές δράσης. Αμαρτία που δεν έχω δει ακόμη το Watchmen. Ο Zack Snyder κορυφή πλέον.

Νομίζω η καλύτερη ταινία που έχω δει εδώ και πολύ καιρό. Αλλά λέω ψέματα γιατί έχω δει πολλές καλές ταινίες (αν και όχι όλες παρόμοιου είδους με αυτό του Sucker Punch) και δε θέλω να αδικήσω π.χ. Inception ή Fight Club ή κάτι που να μοιάζει έστω και λίγο.

Έχω μεγάλη απορία τι budget είχαν γιατί πρέπει να έπεσε πολύ χρήμα για όλο το αποτέλεσμα, τόσο σε οπτικό όσο και σε ηχητικό τομέα (φαντάσου δικαιώματα που πήραν). Όπως είδα και στο ιντερνετ, βέβαια, "it's a love-it or hate-it movie" αν και εγώ θα χαρακτήριζα κακόγουστο κάποιον που δεν του άρεσε (μιλώντας τουλάχιστο για ανθρώπους ηλικίας 18-25 ετών). Δυστυχώς, τα εφέ θα χαρακτηριστούν υπερβολικά από κάποιον που πήγε να την δει ως ταινία δράσης ρεαλιστικού fantasy ή sci-fi και δεν κάθησε να απολαύσει το καταιγιστικό ακροβατικο-badass-πιστολίδι παύλα elegant slaughter (πάντα χρήσιμη η έκφραση όταν μιλάς για katana) που έδενε απίστευτα με τον αλληγορικό τρόπο εκτύλιξης της πλοκής.

Δεν μπορώ να βρω κάτι αρνητικό στην ταινία. Και δε φταίει το αναπάντεχο εκπληκτικό αποτέλεσμα. Ακόμη κι αν κάποιος μου έλεγε από πριν ότι είναι απίστευτη, πάλι θα μου άρεσε. Εντάξει, ίσως υπάρχει κάποιο θέμα με την ηθοποιία αλλά και γι'αυτό δεν ξέρω γιατί δε βρήκα χρόνο να την προσέξω όταν εξελίσσονταν τόσοι σκηνοθετικοί, σεναριακοί και οπτικοακουστικοί οργασμοί μπροστά στα μάτια μου. Αυτό το θεωρώ επιτυχία.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε το στυλ της Σειράς από Ατυχή Γεγονότα του Lemony Snicket! Μπράβο, Emily Browning!

Διαφωνώ. Θα σου εξηγήσω το γιατί.

Η ταινία σεναριακά δεν έλεγε τίποτα. Πραγματικά τίποτα. Απλά μια κοπέλα που την έβαλαν άδικα σε ένα κακό τρελάδικο, και προσπάθησε να το σκάσει. Το κομμάτι που το τρελάδικο γίνεται κλαμπ, και που όταν χορεύει γίνεται σκηνές δράσης, ήταν δημιούργημα της φαντασίας της, που δεν εξυπηρετούσε κανέναν απολύτως σκοπό (σε αντίθεση με το Inception που ήταν όλα αρμονικά δεμένα μεταξύ τους και βοήθαγαν την πλοκή). Για παράδειγμα θα μπορούσε να φανταστεί τα ίδια, ενώ ήταν στο τρελάδικο. Κάτι που αποδεικνύει ότι ο Ζακ έβαλε το στάδιο του κλαμπ για να κερδίσει fans που ψοφάνε για όμορφη γυναικεία σάρκα. Το δεύτερο στάδιο της φαντασίας, που ήταν το καλύτερο κομμάτι στην ταινία, ήταν μεν γεμάτο εφέ αλλά μην ξεχνάμε ότι στην εποχή μας δεν είναι δύσκολο να πετύχεις αυτό το αποτέλεσμα. Πάντως οι σκηνές δράσης ήταν τόσο καλές που θα μπορούσαν από μόνες τους να βγάλουν ένα video game. Τέλος θεωρώ ότι το κομμάτι με τα δύο επίπεδα φαντασίας, θυμίζει λίγο Inception, και γενικά η ταινία, δεν πρωτοτυπεί σε κάτι (είχε μέχρι και τον καλό μέντορα, που τις βοηθάει).

Πάμε τώρα στην ηθοποιία. Κανένας ηθοποιός δεν έδειξε ότι αξίζει να λέγεται ηθοποιός. Δεν είχαν κάτι δύσκολο να υποδυθούν (λέγε με Colin Firth). Οι χαρακτήρες ήταν στάσιμοι σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, τόσο πολύ που δεν σε ένοιαζε αν σκοτωθεί κάποιος, αφού δεν πρόσφεραν κάτι στο σενάριο. Η Emily Browning για παράδειγμα, μόνο μια έκφραση είχε στο γλυκύτατο πρόσωπό της σε όλη την ταινία, ενώ η Vanessa Hudgens δεν πρόσθεσε τίποτα πέρα από τον ωραίο πάτο της.

Τελικά έχουμε έναν συνδυασμό κορίτσαρων, εφέ, φαντασίας, δράσης και μουσικής που δεν είναι καλά δεμένα μεταξύ τους ώστε να μοιάζει σαν ανάμειξη των Άγγελων του Τσάρλυ με Inception.

Αν δούμε, λοιπόν, την ταινία σοβαρά δεν άξιζε πολλά, ούτε καν ως ταινία φαντασίας (βλέπε LOTR, Star Wars). Ωστόσο σαν απλός θεατής απόλαυσα, όσο σε καμία άλλη ταινία τα τελευταία χρόνια (μόνο στο Scarface) αυτό το δίωρο που κράτησε. Όπως είπα με έκανε χαρούμενο και το διασκέδασα. Για αυτό και θα το πάρω σε DVD για να το βλέπω τα καλοκαιρινά μεσημέρια.

Edit: Γιατί πάνω από όλα δεν είμαι ένας ανέραστος κριτικός, είμαι άνθρωπος.

ok...λοιπον.....το πρωτο ποστ προηλθε απο εναν πολυ ενθουσιωδη και "διαβασμενο" (αυτο θελει να δειξει) ανθρωπο.....
δευτερο ποστ προηλθε απο εναν "περιεργο", παγκοσμιως γνωστο κωλοτουμπα και "μουνοδουλο" ανθρωπο.......


Edit: το watchmen ηταν παπαρια...(περαν ελαχιστων-μα πολυ ελαχιστων σκηνων)....

Phoenix έγραψε:ok...λοιπον.....το πρωτο ποστ προηλθε απο εναν πολυ ενθουσιωδη και "διαβασμενο" (αυτο θελει να δειξει) ανθρωπο.....
δευτερο ποστ προηλθε απο εναν "περιεργο", παγκοσμιως γνωστο κωλοτουμπα και "μουνοδουλο" ανθρωπο.......

... says the spiteful ignorant.

Εσύ δηλαδή από όσα είπα κατάλαβες ότι είμαι όλα τα παραπάνω, απλά επειδή διαφωνείς με όσα λέω.
Αλλά εντάξει τα γράφει αυτά ένας που του άρεσε το Twilight.

και συ που ξερεις αν μου αρεσε το twilight...?

AEK21 έγραψε:Διαφωνώ. Θα σου εξηγήσω το γιατί.

Η ταινία σεναριακά δεν έλεγε τίποτα. Πραγματικά τίποτα. Απλά μια κοπέλα που την έβαλαν άδικα σε ένα κακό τρελάδικο, και προσπάθησε να το σκάσει. Το κομμάτι που το τρελάδικο γίνεται κλαμπ, και που όταν χορεύει γίνεται σκηνές δράσης, ήταν δημιούργημα της φαντασίας της, που δεν εξυπηρετούσε κανέναν απολύτως σκοπό (σε αντίθεση με το Inception που ήταν όλα αρμονικά δεμένα μεταξύ τους και βοήθαγαν την πλοκή). Για παράδειγμα θα μπορούσε να φανταστεί τα ίδια, ενώ ήταν στο τρελάδικο. Κάτι που αποδεικνύει ότι ο Ζακ έβαλε το στάδιο του κλαμπ για να κερδίσει fans που ψοφάνε για όμορφη γυναικεία σάρκα.

Επομένως, το Mulholland Dr. (+άλλες πολλές) είναι σκουπίδι.

AEK21 έγραψε:Το δεύτερο στάδιο της φαντασίας, που ήταν το καλύτερο κομμάτι στην ταινία, ήταν μεν γεμάτο εφέ αλλά μην ξεχνάμε ότι στην εποχή μας δεν είναι δύσκολο να πετύχεις αυτό το αποτέλεσμα. Πάντως οι σκηνές δράσης ήταν τόσο καλές που θα μπορούσαν από μόνες τους να βγάλουν ένα video game. Τέλος θεωρώ ότι το κομμάτι με τα δύο επίπεδα φαντασίας, θυμίζει λίγο Inception, και γενικά η ταινία, δεν πρωτοτυπεί σε κάτι (είχε μέχρι και τον καλό μέντορα, που τις βοηθάει).

Έχω σταματήσει να πιστεύω στην πρωτοτυπία την οποία είχα θεοποιήσει μικρός και άρχισα να βλέπω με άλλο μάτι τις ταινίες. Αν περίμενα πρωτοτυπία, θα είχε σταματήσει να μ'αρέσει το 95% των ταινιών που βγαίνουν τα τελευταία χρόνια, διότι με το internet και τα τόσα μέσα ψυχαγωγίας-φαντασίας έχει ανοίξει τόσο το μυαλό μας που δύσκολα θα δούμε κάτι που θα rockάρει our socks off. Άλλωστε, και το Inception επαναχρησιμοποιημένο concept εισήγαγε.

AEK21 έγραψε:Πάμε τώρα στην ηθοποιία. Κανένας ηθοποιός δεν έδειξε ότι αξίζει να λέγεται ηθοποιός. Δεν είχαν κάτι δύσκολο να υποδυθούν (λέγε με Colin Firth). Οι χαρακτήρες ήταν στάσιμοι σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, τόσο πολύ που δεν σε ένοιαζε αν σκοτωθεί κάποιος, αφού δεν πρόσφεραν κάτι στο σενάριο. Η Emily Browning για παράδειγμα, μόνο μια έκφραση είχε στο γλυκύτατο πρόσωπό της σε όλη την ταινία, ενώ η Vanessa Hudgens δεν πρόσθεσε τίποτα πέρα από τον ωραίο πάτο της.

Για την ηθοποιία, όπως είπα, δεν μπορώ να αποφανθώ, άλλωστε δεν ξέρω και πολλά (όχι ότι ξέρω από τα άλλα, παρακολουθώντας τις ταινίες σαν συνολικό αποτέλεσμα κρίνω). Εννοείται ότι τρισμέγιστα skills (όπως του Colin Firth) τα οποία γίνονται αντιληπτά και από τον απλό άσχετο θεατή δεν υπήρχαν. Εγώ τουλάχιστον δεν αναγνώρισα. Συμφωνώ δηλαδή μ'αυτό που λες, αν και το «δεν είχαν κάτι δύσκολο να υποδυθούν» δεν είναι και το καλύτερο επιχείρημα. Βασικά, είναι αντεπιχείρημα γιατί ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή δεν υπήρχε κάποια υποκριτική πρόκληση δεν μπορείς να κρίνεις κάποιον ηθοποιό αν είναι καλός. Σημειωτέον βέβαια ότι δεν είναι απαραίτητες οι αυξημένες απαιτήσεις για ικανότητες στην υποκριτική για να χαρακτηριστεί καλή μια ταινία.

AEK21 έγραψε:Τελικά έχουμε έναν συνδυασμό κορίτσαρων, εφέ, φαντασίας, δράσης και μουσικής που δεν είναι καλά δεμένα μεταξύ τους ώστε να μοιάζει σαν ανάμειξη των Άγγελων του Τσάρλυ με Inception.

Αν δούμε, λοιπόν, την ταινία σοβαρά δεν άξιζε πολλά, ούτε καν ως ταινία φαντασίας (βλέπε LOTR, Star Wars). Ωστόσο σαν απλός θεατής απόλαυσα, όσο σε καμία άλλη ταινία τα τελευταία χρόνια (μόνο στο Scarface) αυτό το δίωρο που κράτησε. Όπως είπα με έκανε χαρούμενο και το διασκέδασα. Για αυτό και θα το πάρω σε DVD για να το βλέπω τα καλοκαιρινά μεσημέρια.

Σεβαστή η άποψή σου, πάρε τα ναρκωτικά σου τώρα.

Λολ, νταξ, πλάκα κάνω. Απλώς να ξέρεις στο ίδιο επίπεδο περίπου θα βρεις και το Sin City και το Lemony Snicket's A Series of Unfortunate Events (για το τελευταίο δεν είμαι σίγουρος, το είδα παλιά και δε θυμάμαι).
Με LOTR και Star Wars πάντως μην το συγκρίνεις γιατί δεν είναι ρεαλιστική φαντασία όπως είχα γράψει και πιο πάνω.

Θα κλείσω το ποστ με τη σαρκαστική φράση την οποία καλοπροαίρετα εκφράζω και μάλιστα χαίρομαι που η ταινία δεν άρεσε πολύ σε όλους γιατί έτσι ανακαλύπτεις και την κινηματογραφική ιδιοσυγκρασία σου (hope I used the word right):

"Opinions are like assholes. Everybody's got one and everyone thinks everyone else's stinks."



P.S.: Απ'όσο ξέρω, στον Phoenix άρεσε το Twilight όσο άρεσε και σε μένα. Σε νορμάλ επίπεδα δηλαδή, χωρίς φανγκερλίσματα υπέρ του και χωρίς κραξίματα εναντίον του σαν ποταπός hater. Κραξίματα πρέπει να πέφτουν μόνο στους υπερβολικά lovers ή haters και όχι στις ίδιες τις ταινίες. Τέλος, ντροπή σε όποιον κάνει πέρα το Twilight (και το όποιο Twilight) λόγω του ρομαντισμού του. Να πάει να πει ανέκδοτα με κώλους και ψωλές με τα τρία καγκούρια φιλαράκια του στις μοτοσικλέτες στην παραλιακή.

Καλά. Ποιοτικά μην διαφωνείς ότι έλεγε κάτι η ταινία. Γιατί δεν είδες οσκαρική ταινία, είδες ταινία που πήρε 33% από το Rotten Tomatoes και πάει για χρυσό βατόμουρο.

Άρα η κριτική σου δεν μπορεί να θεωρηθεί σωστή παρά μόνο υποκειμενική αφού γράφεις πόσο διασκέδασες. Από άποψη διασκέδασης ήταν πραγματικά φανταστικό, αλλά δεν είναι το παν αυτό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ναι μεν μου άρεσε η ταινία και τα άξιζε τα λεφτά της, αλλά δεν έλεγε τίποτα. Είναι σαν αυτό που λέω ότι το Social network μου άρεσε πιο πολύ από το Kings Speech, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερο.

Αν θες να δεις σενάριο και εξέλιξη χαρακτήρων, δες το midnight express και μην βάζεις σαν παράδειγμα το Λέμονι Σνίκετ που είναι ταινία για 12χρονα.

Το Inception καινοτόμησε. Πες ότι θες κατά τα άλλα.

Αλλά εντάξει ξέρω τι κάνεις. Ακολουθείς αυτό που έλεγε η διαφήμιση της coca cola που ήταν μια γκόμενα στον σινεμά και έκλαιγε με μία ταινία που πήρε άθλιες κριτικές, αλλά έλεγε ότι πρέπει να βάλουμε το συναίσθημα στη ζωή μας γιατί είμαστε άνθρωποι. Για αυτό και δικαιολογώ αυτήν σου την ξεροκεφαλιά.

Και όπως είπε και κάποιος σοφός του χωριού μου "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υποστηρίζω μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες"

AEK21 έγραψε:Καλά. Ποιοτικά μην διαφωνείς ότι έλεγε κάτι η ταινία. Γιατί δεν είδες οσκαρική ταινία, είδες ταινία που πήρε 33% από το Rotten Tomatoes και πάει για χρυσό βατόμουρο.

Δεν ξέρω αν το «οσκαρική» το λες με την αυστηρή έννοια του όρου, αλλά αν ναι, όλοι ξέρουμε τι παίζει με τα Όσκαρ (δε θέλω να τα απαξιώσω ολοκληρωτικά, αλλά μην τα θεοποιήσουμε κιόλας).

AEK21 έγραψε:Άρα η κριτική σου δεν μπορεί να θεωρηθεί σωστή παρά μόνο υποκειμενική αφού γράφεις πόσο διασκέδασες. Από άποψη διασκέδασης ήταν πραγματικά φανταστικό, αλλά δεν είναι το παν αυτό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ναι μεν μου άρεσε η ταινία και τα άξιζε τα λεφτά της, αλλά δεν έλεγε τίποτα. Είναι σαν αυτό που λέω ότι το Social network μου άρεσε πιο πολύ από το Kings Speech, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερο.

Καλά, έλεος, δεν έγραψα επαγγελματικά κριτική για να προτείνω σε κόσμο. Εννοείται τα σχόλιά μου για την ταινία έγραψα. Όπως είπα, εμένα προσωπικά μου άρεσε, σε άλλον μπορεί να μην αρέσει. Όμως αυτό που θέλω να πω είναι ότι ανάμεσα σε ταινίες ίδιου στυλ, (και) αυτή θα σου αρέσει. Είναι και ανάλογο με το τι στυλ ταινίες σου αρέσει να βλέπεις και τι βλέπεις σ'αυτές.

AEK21 έγραψε:Αν θες να δεις σενάριο και εξέλιξη χαρακτήρων, δες το midnight express και μην βάζεις σαν παράδειγμα το Λέμονι Σνίκετ που είναι ταινία για 12χρονα.

Δεν ξέρω αν είναι ίδιου στυλ το Midnight Express και ναι, ντρέπομαι που δεν το 'χω δει, πιθανώς να το βρω ταινιάρα. Αλλά αυτό το «ταινία για 12χρονα» για το Λέμονι Σνίκετ με πλήγωσε. Την ταινία, αλήθεια θα σου πω, την είδα casually στο Σταρ ένα βράδυ, γνωρίζοντας απλώς για την ύπαρξη των βιβλίων. Δεν ήξερα πολλά από ταινίες τότε (τουλάχιστον όχι ό,τι ξέρω τώρα έχοντας δει κάμποσες), αλλά ακόμη θυμάμαι το feeling που μου έδινε. Βαριέμαι να το εξηγήσω γιατί δε μιλάμε γι'αυτό εδώ. Αλλά θυμάμαι ότι ήταν μία πρωτόγνωρη μίξη μιζέριας-παιδικής ιστορίας.

AEK21 έγραψε:Το Inception καινοτόμησε. Πες ότι θες κατά τα άλλα.

Κατά την πλειοψηφία, ναι. Αλλιώς, Paprika (βαρέθηκα να το ακούω από κριτικούς-σχολιαστές).

AEK21 έγραψε:Αλλά εντάξει ξέρω τι κάνεις. Ακολουθείς αυτό που έλεγε η διαφήμιση της coca cola που ήταν μια γκόμενα στον σινεμά και έκλαιγε με μία ταινία που πήρε άθλιες κριτικές, αλλά έλεγε ότι πρέπει να βάλουμε το συναίσθημα στη ζωή μας γιατί είμαστε άνθρωποι. Για αυτό και δικαιολογώ αυτήν σου την ξεροκεφαλιά.

Και όπως είπε και κάποιος σοφός του χωριού μου "Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υποστηρίζω μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες"

Αυτό με τη διαφήμιση της κόκα-κόλα (και ευχαριστώ που το επεσήμανες) είχε το καλύτερο μήνυμα που θα μπορούσε να δώσει διαφήμιση. Μου είχε αρέσει πάρα πολύ.
Και, προς Θεού, δεν είπα ότι καταπιέζεις το δικαίωμά μου να πω τη γνώμη μου. Άλλωστε, δεν έγραψα ό,τι έγραψα για να μαλώσουμε. Ήθελα να εκφράσω το θαυμασμό μου για την ταινία.

Εν τω μεταξύ, μην ξεχνιόμαστε, είμαι admin και μέσα στο σπιτάκι μου θα μπαίνουν έξι στα έξι αστέρια στις αγαπημένες μου ταινίες.

They're not just cool elements chosen at random as many critics have suggested – each nod to a specific genre also represents an area of fantasy that generations of people have escaped to and found solace in. From D&D kids disappearing into the roles of warriors in fantasy worlds, the sci-fi kids that identify with Star Trek and Star Wars, and the otaku communities with a deep passion for anime, here's a film that reaches out to these people with characters they can relate to.

Ερωτεύτηκα τον άνθρωπο που έγραψε το άρθρο και συγκεκριμένα τα παραπάνω.

Για να σταματήσω να σε κοντράρω και να σου σπάω τα νεύρα, θα πω την τελική μου γνώμη.
Κατάλαβα όσα είπες και συμφωνώ σε μερικά από όσα λες.
Αν βαθμολογείς ποιότητα ταινίας αξίζει 3 στα 6.
Αν όμως βαθμολογείς το πόσο σου άρεσε, πόσο σε πώρωσε και αν άξιζε τα λεφτά της τότε είναι για 10 στα 6.
Όπως έχω πει δεν είναι ανάγκη να είναι κουλτουριάρικη μια ταινία για να την πεις ταινιάρα.
Στο κάτω κάτω το Rocky έχει πάρει όσκαρ καλύτερης ταινίας.

This settles it all.

Καλά, δεν υπάρχει αντικειμενική ποιότητα. Τι σου αρέσει είναι πάντα. Η ποιότητα στην τέχνη που λέμε συνήθως καθορίζεται από το τι αρέσει στην πλειοψηφία των ανθρώπων και τους κάνει να νιώθουν περήφανοι γι'αυτό που βλέπουν/λαμβάνουν ως παρατηρητές. Με αυτά τα κριτήρια, ναι, η συγκεκριμένη ταινία δεν είναι ψηλά στην κατάταξη.

Κι εγώ συμφωνώ με αρκετά απ' αυτά που λες, πάντως.

Καλά, Jason Segel FTW! Που να τον είχες δει και σε καμιά ταινία/σειρά! Εγώ γέλασα πολύ με τον Vector επειδή αναγνώριζα και τη φωνή του! Πάντως, αναρωτιέμαι, στα ελληνικά πώς τον ονόμαζαν; Ο Διάνυσμας; Κατά το «ο πεδίος»;

Joseph έγραψε: Πάντως, αναρωτιέμαι, στα ελληνικά πώς τον ονόμαζαν; Ο Διάνυσμας; Κατά το «ο πεδίος»;

Στην έκδοση υποτίτλων που κατέβασα, δεν το έπιασαν το "pun". Ανίδεοι. Δεν πειράζει.


Εγώ πάντως τα 'λεγα στον Phoenix ότι το Sucker Punch είχε πολλά στοιχεία από anime ή γιαπωνέζικα παιχνίδια (final fantasy, kingdom hearts). Μάλιστα είπα ή ότι ο Zack βλέπει πολλά τέτοια ή κάποιος στην παραγωγή ξέρει από αυτά. Ειδικά το ντύσιμο της Baby Doll ή οι πολεμικές κινήσεις της ήταν βγαλμένες από παιχνίδι.
Με πώρωσε πολύ το σημείο που απέκρουε με το katana τις σφαίρες του γερμανού αγγελιοφόρου.

παροτι τα κατανα σαν σπαθια και σαν κατασκευες εχουν την ικανοτητα οχι απλα να αποκρουουν αλλα να κοβουν τις σφαιρες (ενω αυτες ειναι σε κινηση βεβαια)....απο τετοια αποσταση στην οποια ηταν η baby doll δεν γινοταν αυτο....θα την ειχαν χτυπησει σιγουρα....και θα μου πειτε ενταξει...ταινια και φαντασια ειναι ολο αυτο...εε....εμενα δεν μ'αρεσουν τα τοσο fake και γι'αυτο σου ειπα οτι αυτο ηταν που με χαλασε σε ολη την ταινια....οτι ειχε πολλα τετοια παρομοια.....

Βασικά, σε games δεν πολυβλέπεις τέτοια. Άκουσα και τον lapin να αναφέρει games βλέποντας αυτήν την ταινία. Δε νομίζω ρε παιδιά τα games να σχετίζονται τόσο όσο λέτε με την ταινία. Όχι ότι δε σχετίζονται, απλώς δεν είναι το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό. Το πρώτο που μου έρχεται είναι animated series σοβαρών franchises και anime. Απλώς όλα τα animated series/anime δεν είναι σχετικά με κουλ μάχες, ενώ αντιθέτως τα περισσότερα games είναι συσχετισμένα γι'αυτό και αυτό οδηγεί στο λανθασμένο άλμα του μυαλού στον gaming χώρο. Ουσιαστικά και τα games από τα comics και τις animated σειρές/ταινίες τα πήραν. Και μετά οι live action (αν μπορώ να τις πω έτσι) ταινίες πήραν από τα animations και τα games αυτά τα στοιχεία και δημιουργήθηκαν ταινίες όπως Spiderman, X-Men και ό,τι άλλο.

Όπως λέει ο AEK21, οι φιγούρες και το ντύσιμο θυμίζουν anime. Βέβαια, το «άγριο» ντύσιμο μπορεί να θυμίσει και δυτικές μαγκιές, αλλά σε μια εικόνα που είδα στο internet (από τον κόσμο με τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο νομίζω) η στολή που φορούσε η BabyDoll ήταν η ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ιαπωνική σχολική στολή την οποία γνωρίσαμε σε school life anime και το οποίο γενικά έχει συνδεθεί με ιαπωνικές γυναικείες παρουσίες.

Εννοείται, Phoenix, ότι αυτό που έκανε η BabyDoll δε γίνεται. Το συγκεκριμένο concept κίνησης το είδα πρώτα στο Star Wars όπου δικαιολογείται λόγω χρήσης Force, αλλά πέρα από 'κει λίγους δημιουργούς είδα να το τολμάνε, κυρίως σε κάτι εξεζητημένα τρελά ιαπωνικά που μπορείς να δεις και σφαίρες να περνάνε ανάμεσα από τα βυζιά τους. Όμως, το καλό με το Sucker Punch (για μένα τουλάχιστον) ήταν ότι ξεκαθάρισε ότι οι μάχες αυτές ήταν φανταστικές ουσιαστικά, οπότε κατάφερα να απαλλαγώ από τη συνεχή αναζήτηση ρεαλιστικότητας μέσα σ'αυτά που συνέβαιναν και απλώς κάθησα και απήλαυσα τη ΓΑΜΑΤΟΤΗΤΑ. Δεν είναι κακό να σκέφτεσαι απλώς «ΝΑΙ, ΡΕ. Μπορώ. Και θα το κάνω. Και θα πυροβολήσω από 10 μέτρα ύψος και θα πετύχω κέντρο τη φάτσα του cyborg. Και θα τρέξω με την φωτιά πίσω μου να με γαργαλάει αλλά να μη με ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΠΟΤΕ. Και θα επιβιώσω χτύπημα από τρίμετρο samurai που με στέλνει σε απόσταση που για να τη διανύσω θα 'παιρνα ταξί.»

Joseph έγραψε: «ΝΑΙ, ΡΕ. Μπορώ. Και θα το κάνω. Και θα πυροβολήσω από 10 μέτρα ύψος και θα πετύχω κέντρο τη φάτσα του cyborg. Και θα τρέξω με την φωτιά πίσω μου να με γαργαλάει αλλά να μη με ΑΚΟΥΜΠΑΕΙ ΠΟΤΕ. Και θα επιβιώσω χτύπημα από τρίμετρο samurai που με στέλνει σε απόσταση που για να τη διανύσω θα 'παιρνα ταξί.»

LOL.



Τι σκηνάρα αυτή. Το βάζω γιατί εκτός από το ότι ήταν γαμάτη, κάθε τι σε αυτή θυμίζει είτε anime είτε ιαπωνικό παιχνίδι (επηρεασμένο ίσως από anime). Βλέποντας αυτήν την στάση των ποδιών, μου έρχονται εικόνες στο μυαλό, με αγγέλους με ροζ μαλλιά και σπαθιά να πολεμάνε με δράκους.

Anyway μ'αρέσει που είναι το μόνο τοπικ που δεν έχει μπει κάτι spam ή off topic.

καλα ενταξει, οντως θυμιζει πολυ anime ή game....και για μενα η πρωτη σκηνη δρασης ηταν και η καλυτερη απο τις αλλες (ισως αμα ηταν και λιγο πιο εκτενης να ηταν καλυτερη)...οσο για τη σταση των ποδιων ειναι πολυ χαρακτηριστικη σταση αλματος απο anime...και οχι μονο....

ενταξει η ταινια ηταν πολυ καλη οχι οσκαρικη οπως ειπε και ο ΑΕΚ21 αλλα ταινια που ευκολα την ξαναβλεπεις με ευχαριστηση και χωρις δευτερη σκεψη (προφητικος ο joseph)....
οσο γιατο χρυσο βατομουρο πιστευω καταλαβαινω γιατι την προτεινουν....

Phoenix έγραψε:οσο γιατο χρυσο βατομουρο πιστευω καταλαβαινω γιατι την προτεινουν....

Γιατί?

κατα την αποψη μου παντα...πιστευω πως η της υποθεση ηταν ασυσχετιστη και μη μελετημενη σε μεγαλο μερος της ταινιας...(και δεν μιλαω για τις σκηνες δρασης)...
φανταστειτε την ταινια χωρις τις σκηνες δρασης...θα ηταν χαλια....σαν να σου λεω...θελω να ληστεψω μια τραπεζα και χρειαζομαι ενα κλειδι ενα οπλο και ενα χαρτη, και αμα τα βρω ωραια την ληστεψα την τραπεζα....δεν παει ετσι....
δεν υπηρχε συνοχη και οργανωση στην ταινια και αυτο απλα δεν γινεται πολυ αντιληπτο γιατι υπαρχουν πολυ συχνα εντυπωσιακες σκηνες δρασης και γκομεναρες ολη την ωρα....οποτε ποιος προσεχει την υποθεση....